در خبرها شنیدیم که آقای دکتر عیسی کلانتری، ریاست محترم سازمان حفاظت محیط زیست کشور در سفر به منطقه سیستان و بازدید از دریاچه هامون گفته که تالاب هامون را باید فراموش کرد، چرا که دیگر احیاء نخواهد شد و مردم منطقه که به شغل صیادی و دامپروری مشغول هستند می بایست به شغل دیگری اشتغال یابند. حال سوال اینجاست که ایشان از تالاب هامون چه می دانند؟ از کنواسیون رامسر چه ؟ مفهوم زیست کره در فرهنگ محیط زیست چیست؟ و اخر اینکه نمی توان بجای فراموش کردن این تالاب که نقش مهمی در حیات محیط زیست بخشهای وسیعی از سه کشور ایران ، پاکستان و افغانستان دارد و اجتماع زیادی از مردم را تحت الشعاع قرار می دهد می بایست به عنوان یک مدعی در عرصه بین المللی ظاهر شد و کشوری را که به اقسام مختلف مانع برقراری جریان به سمت این تالاب می گردد را مجبور به برقراری جریان آب نمود؟ یا حداقل خشکی تالاب را به گردن خشکسالی انداخت و منتظر رحمت الهی بود تا بار دیگر شاهد آبگیری تالاب هامون بود. اگر آنطور که آقای کلانتری رییس محترم سازمان حفاظت محیط زیست کشور گفته باید خیلی از تالاب ها را فراموش کرد مثل تالاب ارومیه و دهها تالاب دیگر ...
تالاب هامون از رودخانه های هیرمند، سیستان، خاشرود، خوسپاس رود ، فراه رود و ... پر آب می شود طی سالهای اخیر هرچند بدلیل کاهش بارش در این حوضه ها تالاب هامون پر آب نگردیده اما کاملا خشک نبوده در سال گذشته هامون سابوری از محل رودخانه فراه رود آبگیری شد.. لذا نکته اینجاست که خشکی تالاب جزو خاصیت تالاب است و این به معنای فراموش کردن تالاب نیست کما اینکه با برقراری دوباره جریان آب در تالاب احیا می گردد. تالاب هامون هم از این دسته پهنه هایی است که در طول صدها و هزاران سال گذشته نیز خشکی شده و داستان ها و خاطرات زیادی در کتب معتبر تاریخی در وصف تالاب هامون چه پرآبی و چه کم آبی درج شده است.
بهتر است دوستان بجای نا امید کردن مردم، نگاهی هم به دیپلماسی آب نموده و با استفاده از ابزارها و قوانین و مراجع بین المللی و بجای گفتن تالاب دیگر احیاء نخواهد شد سعی در تامین حق آبه زیست محیطی آن بنماید و مانع سد سازی بر روی رودخانه های منتهی به تالاب شد و اگر کشور مقابل نیازی به خدماتی مثل برق دارد را از طرق ممکن مثل تولید برق از انرژی باد و خورشید که صاحب تکنولوژی نیز هستیم تامین نماییم و در عوض با توافق طرفین بتوانیم آب مورد نیاز تالاب را برقرار نماییم تا هر سه کشور ایران ، پاکستان و افغانستان از مواهب خدادادی تالاب بهره مند شوند.
نکته اخلاقی موضوع اینکه " دیپلماسی آب را جایگزین اظهارات غیرکارشناسی کنیم و از زیر بار مسئولیت خود با گفتن حرفهای ناامید کننده شانه خالی نکنیم."
